CONCURSUL NAȚIONAL DE OCUPARE A POSTURILOR DIDACTICE/CATEDRELOR VACANTE/REZERVATE
DIN ÎNVĂŢĂMÂNTUL PREUNIVERSITAR
12 iulie 2023
Probă scrisă LIMBA ȘI LITERATURA NEOGREACĂ
Varianta 3
• Toate subiectele sunt obligatorii. Se acordă zece puncte din oficiu.
• Timpul de lucru efectiv este de patru ore.
Subiectul I
1
Coroziunea democrației
Asasinarea brutală a lui Grigoris Lambrakis în Salonic acum șaizeci de ani, pe 22 mai 1963,
nu a fost niciodată complet elucidată – comanditarul, de exemplu, nu a fost niciodată
dezvăluit de justiție. Cu toate acestea, acest eveniment a fost prilejul pentru expunerea
coexistenței statului cu mecanisme oculte finanțate. Mai important este, probabil, al doilea
aspect al cărții, în care autoarea încorporează analiza detaliată a circumstanțelor crimei în
contextul situației postbelice. Mantaua ideologiei anticomuniste a permis supraviețuirea
reziduurilor ideologice ale extremei drepte interbelice și spălarea publică a colaboratorilor
naziști, cum ar fi notoriul Xenophon Yosmas. S-au dezvoltat structuri paralele, independente
de supravegherea guvernamentală: "administrația secretă a armatei", de unde au provenit
inițiatorii loviturii de stat din aprilie, a rămas practic neatinse, în ciuda suspiciunilor privind
planurile și intențiile sale, în timp ce dreptul de schimbare a conducerii militare oficiale a fost
cauza conflictului dintre palat și Georgios Papandreou care a dus la evenimentele din iulie
1965. Războiul civil a moștenit expertiza constituirii unor organizații umbrite care puteau fi
mobilizate în sprijinul forțelor de securitate pentru a interveni fie în campanii extinse de
intimidare, cum ar fi aplicarea "Planului Pericles" în alegerile din 1961, fie în atacuri violente
de comando împotriva unor persoane individuale, cum ar fi Grigoris Lambrakis. Autoritățile
locale și membri selectați ai ierarhiei poliției (o ilustrare relevantă este generalul și Inspectorul
General al Jandarmeriei din Grecia de Nord, Konstantinos Mitsos) asigurau protecția,
fondurile proveneau de la serviciile de informații și susțineau activitățile. În cele din urmă,
această fundație a statului postbelic a subminat mecanismele și a creat premisele răsturnării
conducerii politice în 1967. Mai presus de portretizarea consecventă a personalității și vieții
lui Grigoris Lambrakis, cercetarea Elenei Gotzari dezvăluie imaginea unei democrații
„mârșave”, „dificile”, „dificile”, cum a fost descrisă în diferite momente de alți cercetători ai
epocii. Prezentată într-un mod popular, fără a fi încărcată cu un număr mare de note de subsol,
leagă cu succes aspectul personal de cel colectiv, biografia de istoria politică. Unele inversiuni
cronologice în relatare ar fi putut fi evitate, cu siguranță, dar publicul larg pentru care este
destinată cartea va extrage o reprezentare compactă și documentată a decadelor critice
postbelice.
Markos Karasarinis, 2023. Grigoris Lambrakis: Lunga umbră a Războiului Civil. Articol-
Revistă: TO VIMA
1. 2αντικομμουνιστικής (antikommunistikís)
o Morfologie: Adjectiv, feminin, genitiv singular.
o Sintaxă: Descrie ideologia anticomunistă, funcționând aici ca atribut al
cuvântului "ιδεολογίας" (ideologie).
2. κληροδότησε (klīrodótese)
o Morfologie: Verb, a moșteni, a primi moștenire, timpul aorist, modul indicativ,
a treia persoană singular.
o Sintaxă: Cuvântul exprimă acțiunea de a moșteni și se referă la "εμφύλιος
πόλεμος" (război civil).
3. μεμονωμένων (memonōménōn)
o Morfologie: Adjectiv participiu, neutru, genitiv plural.
o Sintaxă: Se referă la "προσώπων" (persoane), indicând separarea sau izolarea
lor.
4. προσωπικότητας (prosōpitkótītas)
o Morfologie: Substantiv, feminin, genitiv singular.
o Sintaxă: Se referă la "Γρηγόρης Λαμπράκης" (Grigoris Lambrakis), indicând
posesia sau apartenența.
5. παλινδρομήσεις (palindromīseis)
o Morfologie: Substantiv, feminin, nominativ plural.
o Sintaxă: Desemnează "ανατροπές" (schimbări) și face referire la "χρονικές"
(cronologice), indicând că aceste schimbări sunt cronologice.
Subiectul II
Το κείμενο "Το αμάρτημα της μητρός μου" του Γεωργίου Βιζυηνού, αποτελεί ένα σημαντικό
έργο στη νεοελληνική λογοτεχνία, καθώς αντικατοπτρίζει την πλούσια θεματολογία και τον
πολύπλοκο ψυχολογισμό που χαρακτηρίζουν τα έργα του συγγραφέα. Βιζυηνός, γνωστός για
την ικανότητά του να εξερευνά τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και να παρουσιάζει με
ευαισθησία και λεπτότητα τα συναισθήματα και τις σκέψεις των χαρακτήρων του,
χρησιμοποιεί την αφήγηση για να μεταφέρει μηνύματα και να προβληματίσει τον αναγνώστη.
Στο δοθέν απόσπασμα, δύο κεντρικές λέξεις-κλειδιά είναι "ασθένεια" και "ιατρός". Η
"ασθένεια" αποτελεί τον κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο εξελίσσεται η δράση,
προσδίδοντας στο κείμενο έναν τόνο αγωνίας και αβεβαιότητας. Η σχέση της μητέρας με την
ασθένεια του παιδιού αποκαλύπτει την απέραντη αγάπη και την αφοσίωση της μητέρας, αλλά
ταυτόχρονα και την ανησυχία, την αβεβαιότητα και την αδυναμία της να επηρεάσει την
έκβαση της κατάστασης. Ο "ιατρός", από την άλλη πλευρά, αντιπροσωπεύει την επιστήμη και
τη γνώση, αλλά στην περίπτωση αυτή, με μια δόση ειρωνείας και κριτικής, καθώς οι
θεραπείες του δεν φαίνεται να προσφέρουν πραγματική βοήθεια ή θεραπεία.
Το κεντρικό σύμβολο του κειμένου, η ασθένεια, εκτός από την κυριολεκτική του έννοια,
λειτουργεί και σε μεταφορικό επίπεδο. Συμβολίζει την ανθρώπινη αδυναμία, την ευάλωτη
φύση του ανθρώπου και την αναπόφευκτη μοίρα. Η αδυναμία της μητέρας να βοηθήσει το
παιδί της αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη αδυναμία του ανθρώπου να ελέγξει και να
κατανοήσει πλήρως τις περίπλοκες δυνάμεις που διέπουν τη ζωή και την ύπαρξη.
Το στιλιστικό επίπεδο του κειμένου αντανακλά την περίοδο και τον τρόπο γραφής του
Βιζυηνού. Η χρήση της γλώσσας είναι πλούσια και εκφραστική, με ευρηματική χρήση των
λέξεων και των φράσεων που ενισχύουν την ατμόσφαιρα και την εμβάθυνση στα
συναισθήματα των χαρακτήρων. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τη γλώσσα ως μέσο για να
προσεγγίσει την ανθρώπινη ψυχολογία και να αποκαλύψει τις βαθύτερες σκέψεις και τα
συναισθήματα των χαρακτήρων.
Συνοψίζοντας, το "Το αμάρτημα της μητρός μου" του Γεωργίου Βιζυηνού είναι ένα έργο που
αποκαλύπτει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής, τις εσωτερικές συγκρούσεις και τις
αναζητήσεις για έννοια και κατανόηση στη ζωή. Μέσα από την περιπλοκή των χαρακτήρων
και την εκφραστική γλώσσα, Βιζυηνός καταφέρνει να παρουσιάσει έναν πλούσιο και
διαφωτιστικό κόσμο, ανοίγοντας ένα παράθυρο στην ανθρώπινη ψυχή και στα μυστικά της.
Subiectul III
1. Ερωτήσεις Αξιολόγησης για την Ανάπτυξη της Προφορικής Έκφρασης
(Κλάση Θ&
#039;)
Ερώτηση Α (Προφορική Περιγραφή)
"Περιγράψτε το πώς ένας σύγχρονος μαθητής μπορεί να βρει συνδέσεις μεταξύ της δικής του
ζωής και της ιστορίας που διαβάσαμε στο 'Το αμάρτημα της μητρός μου' του Γεωργίου
Βιζυηνού. Χρησιμοποιήστε παραδείγματα από το κείμενο και την προσωπική σας εμπειρία."
Ερώτηση Β (Προφορική Ανάλυση)
"Ποια είναι τα κύρια θέματα που αναδύονται στο κείμενο 'Το αμάρτημα της μητρός μου' και
πώς αυτά αντανακλούν στις σύγχρονες κοινωνικές αξίες; Συζητήστε με βάση τα ευρήματα
του κειμένου και παρέχετε παραδείγματα."
Ερώτηση Γ (Προφορική Συζήτηση/Διαπραγμάτευση)
"Σκεφτείτε ότι βρίσκεστε σε μια συζήτηση όπου το θέμα είναι η σημασία της παραδοσιακής
ιατρικής σε σχέση με τη σύγχρονη ιατρική, όπως αναφέρεται στο κείμενο του Βιζυηνού. Ποια
είναι τα επιχειρήματά σας υπέρ ή κατά και πώς θα τα υπερασπιζόσασταν;"
2. Δραστηριότητες Διδασκαλίας-Μάθησης Βασισμένες στο Κείμενο του
Πρώτου Θέματος
Δραστηριότητα Α
"Δημιουργία Διαδραστικού Χάρτη Ιδεών: Καλέστε τους μαθητές να δημιουργήσουν έναν
διαδραστικό χάρτη ιδεών με βάση το κείμενο 'Το αμάρτημα της μητρός μου'. Ο χάρτης θα
πρέπει να περιλαμβάνει κύρια θέματα, χαρακτήρες, συμβολισμούς και τη σχέση τους μεταξύ
τους. Η δραστηριότητα θα ενθαρρύνει την ανάλυση, την κριτική σκέψη και τη συνεργασία."
Δραστηριότητα Β
"Συνέντευξη Ρόλων: Οργανώστε μια δραστηριότητα όπου οι μαθητές θα υποδύονται
χαρακτήρες από το κείμενο και θα συμμετέχουν σε μια συνέντευξη. Μέσω της
δραστηριότητας, οι μαθητές θα εξερευνήσουν βαθύτερα τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις
πράξεις των χαρακτήρων, ενώ ταυτόχρονα θα αναπτύξουν τις ικανότητες τους στην
προφορική έκφραση και την εμπάθεια."